Search
Close this search box.

Dol op de Duinen: Ronald van Wijk

In Dol op de Duinen zetten we elke maand een vrijwilliger of betrokkene van Stichting Duinbehoud in de schijnwerpers. Zij vertellen waarom de duinen een speciale plek in hun hart hebben. Deze keer: natuurfotograaf Ronald van Wijk, die regelmatig foto’s levert aan Stichting Duinbehoud en eerder beeldredacteur was van het blad Duin.

Fotograaf: Ronald van Wijk
Fotograaf: Ronald van Wijk

Ronald van Wijk: ‘Vanuit de lucht gezien, zijn de duinen maar een klein stukje gebied met enorm veel variatie’

In zijn dagelijkse leven is Ronald van Wijk marketeer voor een natuurorganisatie. In zijn vrije tijd gaat hij drie tot vier keer per week de duinen in om als natuurfotograaf mooie foto’s te maken. Zijn liefde voor de duinen kreeg hij niet van jongs af aan mee, maar groeide naarmate hij zich er meer in verdiepte.  Zijn foto’s, die onder andere regelmatig in het kwartaalblad Duin staan, weerspiegelen zijn passie voor dit gebied.

Natuurfotograaf

Fotograaf: Ronald van Wijk
Fotograaf: Ronald van Wijk

Natuurfotograaf Ronald van Wijk groeide op in Beverwijk. Hij woont er nog steeds, op vijf minuten afstand van de duinen. “Het is een lelijke stad, maar de ligging is fantastisch. Precies midden in Noord-Holland. Je kunt van hieruit mooi naar het noorden én zuiden.”

Pas vanaf zijn twintigste begon zijn interesse voor de duinen te groeien. In zijn jonge jaren hield hij van hardlopen. “Op een gegeven moment ging ik minder vaak hardlopen en meer om me heen kijken. Ik ging boeken lezen en me meer verdiepen in de achtergrond. Ik deed mijn hardloopschoenen weg en kocht daarvoor in de plaats een camera om al het moois vast te leggen”, vertelt de fotograaf. Ook werd hij lid / donateur van Stichting Duinbehoud.

Marketing voor een natuurorganisatie

Hij volgde een opleiding commerciële economie aan de HEAO en richtte zich daarbinnen op de marketing. De marketing is een breed gebied. Hij begon zijn loopbaan bij verschillende commerciële bedrijven. Toen er een vacature was bij Stichting Landschap Noord-Holland, solliciteerde hij erop. “Deze baan is op mijn lijf geschreven. Het is fijn om ergens te werken waar je hart ligt.”  

Deze stichting beheert honderd natuurgebieden en krijgt weliswaar subsidie voor het beheer, maar er is meer geld nodig. “Ik zorg voor donateurs die helpen met de financiële ondersteuning van deze non-profit organisatie.”

Selfmade fotograaf

Ondertussen heeft hij zichzelf stukje bij beetje de grondbeginselen van de fotografie eigen gemaakt. “In het begin vind je alles interessant en schiet je maar raak. Je maakt veel foto’s en leert dingen steeds beter in beeld te brengen”, vertelt hij over de start van zijn carrière als natuurfotograaf. Daarnaast las hij veel en volgde workshops bij andere fotografen. Hij leerde meer over compositie en stijl en nam ervan over wat hem aansprak. “Het maakt uiteindelijk niet uit welke camera je hebt: met een flinke dosis creativiteit kom je al een heel eind.”

Fotograaf: Ronald van Wijk
Fotograaf: Ronald van Wijk

 Van Wijk is gespecialiseerd in landschappen en macrofotografie. “Je hebt fotografen die met veel geduld en grote lenzen dieren in beeld brengen. Ik heb liever alles zelf in de hand. Ik bestudeer eerst precies wat ik wil fotograferen en voorkom storende elementen. Bij de macrofotografie zoek ik naar een goede combinatie van de plant en omgeving.  Bij de landschapsfotografie kun je zorgen voor mooie kleuren, lijnen en contrasten. Ik hou erg van mooie luchten. Als ik hoor dat er maartse buien worden voorspeld, word ik van tevoren al vrolijk van het uitzicht op zo’n ‘mooie’ dag.” Als anderen binnen blijven, trekt hij er met zijn camera op uit om mooie combinaties van duinen met woeste luchten vast te leggen.

Veelzijdig duingebied 

De fotograaf beschouwt de duinen als zijn achtertuin. Wat hem aantrekt zijn de verschillende  landschapstypen: bos, droge duinen, natte stukken, strand. Je kunt er letterlijk alle kanten op. Zeker als je het dan ook nog eens bekijkt in de verschillende seizoenen en weertypes. “Vanuit de lucht gezien gaat het maar om een klein stukje gebied, met heel veel variatie.”

Fotograaf: Ronald van Wijk
Fotograaf: Ronald van Wijk

“Ik kan hier doorgaan met foto’s maken tot ik dood ga. Dat geeft me een plezierig gevoel. Het is nooit klaar. Ik ben een generalist. Ik probeer van alles wat. De duinen zijn voor mij niet te bevatten als geheel. Het is ongrijpbaar. Dat is een fijne gedachte. Je raakt nooit uitgekeken.”

Mijn kracht is fotografie

Ronald van Wijk begon ooit als lid / donateur. Uit interesse. ‘Ik vind het werk van Stichting Duinbehoud fantastisch. Zij komen op voor het belang van de duinen. Ze verweren zich tegen zaken die vreten aan de randen van dit bijzondere natuurgebied. Dat doen zij goed.

Hij wilde in eerste instantie actief worden als duinconsulent, maar zag al gauw dat dit heel intensief werk is en bovendien niet datgene, waar hij sterk in is. “Mijn kracht is fotografie. Ik ben begonnen als beeldredacteur van Duin. Dat was een heel plezierige tijd. Ik heb in die tijd veel fotografen benaderd voor foto’s. Het was heel opvallend dat elke fotograaf bereid was om belangeloos mee te werken.” Toch stopte hij er op een gegeven moment mee om zich nog meer op het fotograferen zelf te richten.

Op de vraag of hij ook samen met zijn vrouw van de duinen geniet, moet hij lachen. “Op een fotowandeling zit ze niet te wachten”, zegt hij heel eerlijk. “Fotografie is zo intens. Je bent gefocust om iets goeds te maken uit onmogelijke hoeken. Als we met zijn tweeën op stap gaan, laat ik mijn camera thuis. Dan lopen we samen en kan ik relaxter om me heen kijken, . . . . . totdat ik iets moois zie en geen camera bij me heb.”

Fotograaf: Ronald van Wijk
Fotograaf: Ronald van Wijk

Link website van Ronald: www.noordhollandseduinen.nl

Auteur: Marleen Arkesteijn

Gerelateerde berichten

De BBB heeft zich er lang tegen verzet, maar de nieuwe minister Femke Wiersma kon niet anders dan concluderen, dat een krimp van de veestapel onvermijdelijk is om te komen tot een reductie van de stikstofuitstoot in Nederland.
Stinkzwammen hebben een 15 tot 20 cm lange witte, sponsachtige steel met daarop een relatief kleine donker olijfbruine geaderde kop.
Op onze stranden, verborgen onder zeewier en ander aanspoelsel, leeft een gemeenschap van bijzondere dieren. Met de nieuwe Groene Strand zoekkaart van Stichting ANEMOON maak je kennis met onze obscure strandburen.