Vind jij het behoud en de bescherming van de natuur langs de kust belangrijk? En ben je gek op schrijven? Dan heeft Stichting Duinbehoud voor jou een rol van betekenis. We zoeken een vrijwillige tekstschrijver die voor 4 uur per week ons communicatieteam komen versterken. Je weet als geen ander hoe je moeilijke teksten kunt omzetten naar begrijpelijke taal en hoe je diverse doelgroepen on- en offline inspireert en informeert op een boeiende manier. Met jouw teksten help je de boodschap over het behoud van de natuur langs de kust uit te dragen.
Dit zijn wij
Stichting Duinbehoud is dé landelijke organisatie voor bescherming, herstel en ontwikkeling van de natuur en het landschap langs de Nederlandse kust. We komen op voor de natuur én voor de belangen van iedereen die van de rust, ruimte en het landschap van de kust wil genieten. We brengen de schoonheid én de kwetsbaarheid van de duinen onder de aandacht, laten zien wat er in de duinen te doen is en wat er niet moet worden gedaan. We motiveren, adviseren en ondersteunen individuen, bedrijven en overheid om zorgvuldig met de natuur aan de kust om te gaan. Zo kan iedereen nu en in de toekomst blijven genieten van dit unieke natuurgebied.
Het landelijk bureau van Stichting Duinbehoud is gevestigd in Leiden. Een kleine staf ontwikkelt het beleid, voert projecten uit en stuurt het vrijwilligersnetwerk aan. Duinbehoud doet haar werk met vrijwillige medewerkers en de steun van betrokken donateurs.
Als tekstschrijver ben je onderdeel van een team met vrijwillige communicatiemedewerkers. Je hebt regelmatig met elkaar contact over de communicatieactiviteiten van de Stichting Duinbehoud. Je werkt voornamelijk vanuit huis.
In de kustregio’s zijn vrijwillige duinconsulenten actief. Zij volgen de ontwikkelingen in hun regio, komen in actie wanneer dat nodig is en leveren onderwerpen aan het communicatieteam.
Dit ga je doen
Volgens planning en ad hoc schrijf je teksten voor de website, persberichten, nieuwsbrieven en sociale media. Dit doe je op basis van aangeleverd materiaal en interviews met deskundigen uit ons netwerk.
Je schrijf teksten voor onze interne (o.a. leden en donateurs) en externe doelgroepen (o.a. kustbewoners, lokale overheden en ondernemers)
Deelnemen aan communicatie overleggen en meedenken over verbeteringen.
Zelf op zoek gaan naar nieuws.
Dit neem je mee
Affiniteit met natuur en natuurbescherming.
Goede beheersing van de Nederlandse taal en schrijven op B1-taalniveau.
Nieuwsgierig en inlevingsvermogen.
Zelfstandig kunnen werken en gewend aan het werken met deadlines.
Beroepsmatig ervaring met het schrijven van teksten is een pré.
Dit krijg je van ons
Thuiswerken is mogelijk.
Vrijheid om zelf je uren in te delen.
Werk bij een betekenisvolle organisatie met een hart voor de natuur.
Bevlogen en betrokken collega’s.
Gratis 4x per jaar het tijdschrift DUIN bij je thuis.
Meer weten over werken bij Stichting Duinbehoud? Stuur een mailtje naar Kaja van Rhijn: kaja@duinbehoud.nl
Om onze donateurs zo goed mogelijk van dienst te zijn, zodat de donaties makkelijk en vlot verlopen zijn wij op zoek naar een communicatieve vrijwilliger voor het onderhouden van de contacten met de donateurs en het bijhouden van de administratie. Je bent het visitekaartje van Stichting Duinbehoud en hebt contact met onze donateurs waar zij een goed gevoel aan overhouden. Je bent ook verantwoordelijk voor de bijbehorende administratieve werkzaamheden. Dit is het verzenden van proefnummers van DUIN, het inschrijven van nieuwe donateurs en het bijhouden van de donateursadministratie. De tijdsbesteding die we van je verwachten is gemiddeld twee uur per week.
Wat zoeken wij en wat ga je doen?
Je kunt goed in een team werken en bent zelfstandig;
Je bent klantvriendelijk en sociaal;
Je kunt nauwkeurig werken en een administratie bijhouden.
Je communiceert open en vriendelijk per telefoon en e-mail met donateurs;
Je verzorgt de administratie van gegevens van donateurs.
Waar kom je te werken?
Duinbehoud is een kleine ambitieuze natuurbeschermingsorganisatie met lef, waar natuur én de mens centraal staan. Vind je het leuk om je in te zetten voor de duinen en wil je graag je deskundigheid delen, dan zien we graag je reactie tegemoet. Een deel van het werk kan uitgevoerd worden vanuit huis, een deel vanuit het kantoor in Leiden.
Stuur je reactie naar Kaja van Rhijn via kaja@duinbehoud.nl of (071) 514 37 19
Duinbehoud is op zoek naar een vrijwilliger voor het onderhouden van de website (WordPress). We willen onze website regelmatig actualiseren en van nieuwe informatie voorzien. Daarvoor hebben we iemand nodig, die onze wensen technisch kan uitvoeren en snel kan handelen. Als WordPress kenner heb je een belangrijke rol binnen Stichting Duinbehoud.
Wat zoeken wij en wat ga je doen?
Je zorgt voor het onderhouden van een WordPress website;
Je plaatst aangeleverde teksten en foto’s op de website;
Je denkt in teamverband na over technische oplossingen en verbeteringen;
Je bent flexibel, zelfstandig, kunt snel handelen en je hebt verantwoordelijkheidsgevoel.
De tijdsbesteding die we van je verwachten is gemiddeld twee uur per week.
Ben jij een gemotiveerde, creatieve website kenner die niets liever wil dan bijdragen aan het beschermen van de Nederlandse kust? Dan komen we graag met je in contact.
Waar kom je te werken?
Duinbehoud is een kleine ambitieuze natuurbeschermingsorganisatie met lef, waar natuur én de mens centraal staan. Vind je het leuk om je in te zetten voor de duinen en wil je graag je deskundigheid delen, dan zien we graag je reactie tegemoet. Een deel van het werk kan uitgevoerd worden vanuit huis, een deel vanuit het kantoor in Leiden.
Stuur je reactie naar Kaja van Rhijn via kaja@duinbehoud.nl of (071) 514 37 19
Het grondwaterpeil in de Grafelijkheidsduinen weer op het niveau van rond 1900 en de terugkeer van oorspronkelijke duinvegetatie. Reimer Bekius maakt bij zijn afzwaaien als duinconsulent de balans op. Maar hij telt niet uitsluitend de zegeningen. “Als actievoerder heb je ook te maken met frustratie, als je minder succes hebt dan gehoopt.”
Strijdbare activist voor de duinen, 45 jaar lang
Als docent biologie droeg Reimer 33 jaar lang kennis van en interesse voor de natuur over aan Helderse middelbare scholieren. Het leven buiten de schoolmuren speelde zich vooral af in de duinen. Met een scherp oog hield hij als consulent van de Stichting Duinbehoud 45 jaar lang de duinnatuur in de gaten, van de Huisduinen tot en met de Noordduinen bij Julianadorp. Grote veranderingen voltrokken zich, zoals het staken van de waterwinning en het afgraven van de stikstofrijke bovenlaag van de bodem in de Grafelijkheidsduinen. “Vegetatie die thuishoort in de duinen, is daardoor teruggekeerd”, aldus Reimer. “En het grondwater staat nu weer op hetzelfde peil als in 1900.”
Unieke populatie tapuiten
Tapuit door Adriaan Dijksen, Foto Fitis
Opmerkelijk in de Grafelijksheids- en Noordduinen is de aanwezigheid van de tapuit. Nergens in Nederland vind je zoveel broedparen van deze zeldzame vogel. Het is de ‘bijvangst’ van het ontplaggen en begrazen. Dat heeft een open, zanderig duinlandschap opgeleverd, waar konijnen goed gedijen. En ook de tapuit, want die broedt in konijnenholen. De populatie is zelfs gegroeid. Dit is uniek in Nederland.
Strijd tegen lichtvervuiling
Als duinconsulent heeft Reimer zich vooral toegelegd op actievoeren, onder andere tegen lichtvervuiling in de natuur. Met succes. Stonden aanvankelijk álle strandopgangen op de nominatie om te worden verlicht, dat is uiteindelijk beperkt gebleven tot de opgang bij Julianadorp.
Tennisbaanverlichting tegenhouden aan de rand van de duinen in Julianadorp is niet gelukt. En dat knaagt nog steeds. “Vooral de vleermuis is er de dupe van. Dergelijke verstorende verlichting aan de rand van een natuurgebied is niet meer van deze tijd. De minder plezierige kant van actievoeren is wanneer je niet bereikt waarop je had gehoopt.”
Samen optrekken
Wat tientallen jaren knokken voor de duinen heeft opgeleverd? Reimer: “De kracht van Stichting Duinbehoud ligt in het gezamenlijk optrekken met andere natuur- en milieuorganisaties waardoor drinkwaterwinning in de duinen is gestaakt of nu gebeurt op een natuurvriendelijke manier. En de stikstofoverlast staat nu echt op de agenda bij beleidsmakers.”
Marcel Wijnalda
Nieuw in de Helderse duinen: Marcel Wijnalda
Texel is zijn basis, maar met een been staat Marcel Wijnalda op het vaste land van Den Helder, waar hij werkt voor duurzaamheidscentrum de Helderse Vallei. Hij volgt Reimer Bekius op als consulent van de Stichting Duinbehoud. Als vrijwillige boswachter van Natuurmonumenten, natuurgids van IVN, Texelgids (‘Txgids’) en Werelderfgoedgids voor de Waddenvereniging, stroomt zout water door Marcels aderen. Zijn verleden als onderwijzer zet hij in voor natuureducatie. Marcel: “Daar ligt voor mij als duinconsulent een taak. Recreatie in goede banen leiden beschouw ik als een speerpunt. Het eist zijn deel op in onze natuur en is nauwelijks terug te dringen. Maar we kunnen recreatie wel in goede banen leiden en bezoekers ervan overtuigen de natuur te ontzien.
Het project Het Groene Strand uitdragen en mensen overtuigen van de noodzaak ervan, zie ik als een belangrijke taak.” Het Groene Strand is een samenwerking tussen Stichting Duinbehoud, Landschap Noord-Holland (LandschappenNL), IVN Natuureducatie, de Vogelbescherming en Stichting Anemoon om de natuur en natuurbeleving terug te brengen op de Nederlandse stranden. Het Groene Strand is mede mogelijk gemaakt door een bijdrage van de Nationale Postcode Loterij.
Op een prachtige plek in de Westduinen bij Den Haag is de egelopvang voor Den Haag en omstreken gevestigd. De opvang heeft haar handen vol aan de verzorging van gewonde of zieke egels die mensen vinden in de stad en in de binnenduinrand.
Egel in de duinen door Nico van Kappel
Ik praat met Drieka Rog, bestuurslid en al zeven jaar vrijwilliger bij de opvang. Zij vertelt mij vol passie over de egels en de opvang. “Tja, als je er eenmaal mee begint, houd je niet meer op.” De doelstelling van de Stichting, die inmiddels al ruim dertig jaar bestaat, is kort gezegd: de egel in de stad te houden als wild dier.
Wild en beschermd
De egel is een wild, solitair levend beschermd zoogdier die in vrijwel heel Nederland voorkomt. Ook in Den Haag en omgeving leven veel egels, met name in de groene wijken, parken, bossen en ook in de duinen. Eigenlijk zijn egels op alle plaatsen te vinden waar genoeg voedsel is, zoals slakken, kevers, torren, wormen en andere insecten. Maar ook schuilplaatsen zijn een vereiste, zoals dichte struiken, vaste planten, dichte klimop, bladerhopen, dichte hagen of houtwallen. In deze schuilplaatsen slapen egels overdag, hier worden in de zomermaanden de jongen geboren en ze houden er hun winterslaap. ’s Nachts gaan egels op pad om te eten. Bij droogte moeten ze soms wel vijf á zes kilometer lopen om voldoende voedsel te vinden. “Een egel kan zich enorm goed aanpassen. De soort bestaat al vijftig miljoen jaar. Dat betekent dat hij in allerlei omstandigheden weet te overleven.”
Jonge egels door Drieka Rog
Zieke egels
Een egel zien is niet makkelijk, behalve als hij ziek is. Dan vinden mensen hem en brengen ze hem naar de opvang. Meestal zijn het egels die gewond geraakt zijn door het verkeer of een hondenbeet. Een egel lijkt voor een hond soms op een bal waar hij mee kan spelen. Maar een egel kan zich ook verwond hebben aan de scherpe rand van een blikje of in een keldergat gevallen zijn. Een gewonde egel krijgt parasieten en teken. Die heeft hij niet van zichzelf. “Per jaar komen er meer dan tweehonderd zieke of gewonde egels binnen, en ook jonge egels die te snel verlaten zijn door hun moeder of zijn afgedwaald,” vertelt Drieka verder. “Vooral in de herfst kan het druk zijn.”
De egelopvang
Vrijwilligster helpt egel door Drieka Rog
De egelopvang is iedere dag open en er werken zo’n dertig vrijwilligers, sommige al jaren. “Jaarlijks worden we bijgepraat door een vaste dierenarts die ons begeleidt. Sommige vrijwilligers hebben een medische achtergrond. Inmiddels weten we heel veel over de egel.”
In de egelopvang zijn drie ruimten: de isoleer, de ziekenboeg en de grote kamer. In welke ruimte een binnengebrachte egel terechtkomt hangt af van zijn conditie. “We streven er naar de egel zo snel mogelijk weer uit te zetten in de natuur. Hij moet niet wennen in de egelopvang, al zijn er soms egels die hun winterslaap bij ons doen.”
Geen huisdier
“Een egel is absoluut geen huisdier”, zegt Drieka met nadruk, “omdat ze echt niet samen kunnen leven met honden.” Veel mensen weten ook niet goed hoe ze een egel moeten voeren. Van melk wordt hij bijvoorbeeld erg ziek. Drieka noemt nog een andere reden: “Een egel went gauw aan je omdat hij meermaals per dag verzorging nodig heeft. Maar door een winterslaap resetten egels zich, zo lijkt het. Dan worden het echt weer wilde dieren en herkennen ze niets meer.”
Terug in de natuur
Zodra het kan wordt de egel, gezond en ontwormd, weer terug in de natuur gezet. Liefst zo dicht mogelijk in de buurt van waar hij gevonden is. “Ze kennen die omgeving en zijn meestal ook op de hoogte van de gevaren in die buurt.” Favoriete plekken in Den Haag om de egels in terug te zetten zijn verder het Zuiderpark en Park Clingendael. “Het zou goed zijn als mensen met een tuin een speciaal hoekje maken voor de egel. Het hoeft niet groot te zijn, gewoon een hoopje compost met wat bladeren en takjes. Daar kan hij zich goed verbergen en insecten vinden.”
Actueel
Terwijl ik dit artikel schrijf blijkt er een nieuwe onbekende egelziekte vanuit het zuiden op te rukken. De besmetting is groot, de overlevingskansen klein en de oorzaak nog onbekend. De nieuwe bacteriële egelziekte haalde op 12 juni zelfs het NOS-journaal.
Dit artikel verscheen in ons kwartaalblad Duin. Wilt u meer weten over de Nederlandse kust? Word donateur en ontvang Duin voortaan elk kwartaal. Of vraag een gratis proefexemplaar aan.
