Herman van Oosten (Oenanthe Ecologie / Radboud Universiteit) en collega’s wilden weten waarom eieren van tapuiten in het Noord-Hollands Duinreservaat regelmatig niet uitkomen. Dit is een van de laatste kustpopulaties. Deze mooie zangvogel is sterk bedreigd en ontrafeling van de oorzaken is dan ook van belang voor adequate maatregelen. De dode eieren bleken vaak embryo’s met allerhande misvormingen te bevatten, en vanwege de aard van sommige aandoeningen was aanvankelijk de gedachte dat dioxines een rol zouden spelen. De auteurs hebben de voedselketen van tapuiten in de duinen onderzocht en inderdaad bleek stapeling van dioxines plaats te vinden: door het eten van zijn prooien krijgt de tapuit dioxines binnen, in verhoogde hoeveelheden, en hoger dan in een Zweedse referentiepopulatie. Tapuiten blijken echter niet erg gevoelig te zijn voor dioxines, vanwege hun specifieke moleculaire aangrijpmechanisme. Hierdoor is het niet waarschijnlijk dat dioxines in de vastgestelde hoeveelheden een (grote) rol spelen bij het niet-uitkomen van de eieren. Maar wat dan wel? De tapuiten worden elk jaar goed in de gaten gehouden. Probleem is dat deze populatie (in het NHD) nagenoeg is uitgestorven, in 2018 nog maar twee broedparen. Het zal lastig worden om daar meer informatie uit los te peuteren. Mogelijk speelt/speelde inteelt een grotere rol dan de onderzoekers dachten, of zijn andere stoffen de oorzaak.
Bron: https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0048969718335824
Foto: Frank Vassen